Krist miał nastawiony budzik na 5 rano, lecz obudził się przed 3. Męczyły go koszmary, w których jego samolot rozbija się, a wielu ludzi ginie, lecz jak wtedy do siebie rzekł - "to tylko sen". Uważał, że jest to spowodowane odstawieniem narkotyków na kilka dni. Gdyby wiedział, że to proroczy sen omijałby wszystkie lotniska szerokim łukiem... O godzinie 8.30 przyjechał do niego ojciec, aby zabrać syna na lotnisko. Dla Krist'a ten dzień był tragedią, wszystko układało się nie po jego myśli: rozlał na swoja ulubioną flanelową koszule gorącą kawę, przez co musiał się przebrać, na 50 min odcięli dostawę prądu, był niewyspany przez dręczące go koszmary, a na dodatek lało jak cebra. O 9.30 dotarli na lotnisko. Zajęło im to tyle czasu, bo warunki do jazdy były fatalne. Kiedy Krist czekał na swój lot podeszły do niego 2 młode dziewczyny, które rozpoznały go i poprosiły o autograf. Krist był zaskoczony i wniebowzięty, bo zapomniał jakie to uczucie. Poczuł namiastkę sławy, jaka roztaczała się nad nim jeszcze kilka lat temu. Ten incydent sprawił, że pierwszy raz od długiego czasu się uśmiechnął. Po godzinie czekania został zapowiedziany samolot do LA. Nareszcie nadszedł ten moment, ten newralgiczny moment, w którym Krist miał zacząć wszystko na nowo, uwolnić się ze szponów nałogu. Pożegnał się z ojcem, który powiedział mu, że bardzo go kocha i jest z niego dumny, z jego determinacji i woli walki. Po chwili muzyk wsiadł do samolotu i zajął wyznaczone miejsce. Ciągle prześladował go wczorajszy koszmar. Mówił sobie: "A jeśli to prawda, jeśli tak się stanie? Przecież katastrofa lotnicza jest możliwa". Choć czuł w sobie tą niepewność co do lotu, to i tak próbował ją zagłuszyć. Zauważył, że nikt nie siada obok niego, więc nałożył słuchawki, włączył iPoda i rozkoszował się słuchając Alice in Chains, Soundgarden i Pearl Jam. Po chwili zapadł w głęboki sen. Tym razem także nawiedził go ten sam koszmar, ale tym razem ukazywał sytuację po rozbiciu samolotu. Po 30 min Krist'a zbudził głośny wrzask 2 kobiet siedzących przed nim. Okazało się, że piloci zapowiedzieli awaryjne lądowanie na wyspie, którą zobaczyli przed sobą, pomimo tego, że radar nic nie wskazywał. Niestety, warunki pogodowe były tak tragiczne, że samolot nie mógł się im przeciwstawić, był jak marionetka w dłoni aktora. Kiedy potężny wiatr wyrwał jeden z silników było pewne, że samolot się rozbije. Piloci nakazali zachować spokój i nie panikować, lecz jak to paradoksalnie bywa, ludzie zamiast się uspokoić zaczęli w jeszcze większym stopniu się bać i krzyczeć. Krist, kiedy zrozumiał co się dzieje powtarzał sobie: "Kurwa, dlaczego nie posłuchałeś swojej intuicji, dlaczego nie zostałeś, skoro wszystko układało się nie po twojej myśli? Jesteś jebanym idiotom. Przecież wierzysz w UFO, chupacabrę, nawet Yeti, więc dlaczego nie mogłeś uwierzyć w swój sen!? ".