Imię i nazwisko: Jason Catalan
Data i miejsce urodzenia: 01.01.1983r. Sydney
Zawód: Ratownik medyczny

Klasa przelotu: Ekonomiczna
Miejsce przelotowe: E 27
Cel podróży: Ratowanie małżeństwa podczas wakacji
Podróżował z: Mężem


Wygląd: Niektórym wydaje się, że Jason to typ faceta wyciętego z pierwszej strony Vogue'a - idealnie zarysowane mięśnie i twarzyczka przepuszczona przez Photoshopa. Niestety nie jest taki idealny, bowiem na jego ciele łatwo dostrzec wiele blizn, które są oznaką ciężkiego dzieciństwa. Liczne pojedyncze kreski, ale i większe znamiona przypominają mu przeszłość, ojca i niesamowity ból. Niebieskie spojrzenie Jasona jest przeszywające, potrafi speszyć najbardziej zaciętego zawodnika. Czarne włosy wiecznie wyglądają niczym po dobrym seksie, nieułożone, niewyczesane, bo Catalan niespecjalnie o to dba. Chodzące sto dziewięćdziesiąt centymetrów kipiącego seksu zazwyczaj ubrane jest w zwykłe jeansy, koszulę i trampki; nic specjalnego.
Charakter: Wydarzenia z czasów dzieciństwa właściwie ukształtowały charakter Catalana. Tamtejsze otoczenie, ale przede wszystkim czyny ojca i początkowy brak reakcji ze strony matki, sprawiły, że nigdy więcej nie będzie tamtym dzieciakiem sprzed lat. W jednej chwili zamknął się w sobie, zbudował mur wokół własnej sylwetki, wyrzucił wszystkie klucze od kłódek własnego serca gdzieś na samo dno oceanu. Co prawda niektórym udaje się dotrzeć do wnętrza Jasona, ale są to nieliczne, mocno wyselekcjonowane osoby. Takie działanie jest czysto zapobiegawcze i asekuracyjne. Jason bowiem robi wszystko, by nie zostać zraniony po raz kolejny. Trzydziestolatek jest nieufny, nie powierza sekretów pierwszej osobie z brzegu. Właściwie nie powierza(ł) ich nikomu poza swoim mężem. Chociaż bywa stanowczy, to w gruncie rzeczy jest cholernie wrażliwy. Catalan to ciężki człowiek, którego po prostu trzeba zrozumieć; wymaga cierpliwości od odbiorcy. Potrafi pokazać swój charakterek, a wtedy wylewa się z niego wredność, a wiecznie przyczepiona do ust ironia nabiera ostrzejszego wyrazu. Czy można mu ufać? Z pewnością, bo sprawdza się nieźle w roli przyjaciela. Dobry chłopak z sąsiedztwa? Mylne wrażenie, chociaż rzeczywiście właśnie tak można sobie pomyśleć po pierwszym spotkaniu z Jasonem. Naprawdę potrafi być chamski, a jego serce staje się równie czarne co włosy. Daleko mu do brutala, ale każdy czasami może pobawić się ludźmi, prawda? Przecież nim bawią się całe życie. Nienawidzi robić z siebie ofiary. To chyba najgorsze uczucie, które może towarzyszyć człowiekowi. Chociaż jest bardziej gejem niż hetero (orientację określa jako bi), to nie jest żadną ciotą. Konflikty może rozwiązywać pięściami, ale woli rozmowę, podczas której potrafi zadziwiać rozmówcę do tego stopnia, że ten nie wie, co odpowiedzieć. Chociaż nigdy byś o tym nie pomyślał, to gdzieś w głębi jest romantykiem, ale na co dzień wyśmiewa tak proste gesty. Nie można nazwać go egoistą, jednak czasami rzeczywiście najpierw myśli o sobie. Nie kieruje się rozsądkiem, często najpierw robi, potem myśli. Sprawia wrażenie tajemniczego mężczyzny i po części taki właśnie jest.
Biografia: Ludzie skrywają wiele tajemnic. Problem tkwi w tym, iż sekrety bywają różne; jedne dotyczą najbardziej błahych spraw, a kolejne potrafią zniszczyć życie. Jaką zatem tajemnicę dusiła w sobie Amelie? Przez okrągłe trzy lata zdradzała swojego ukochanego męża. Byli dopiero cztery lata po ślubie, ale Mike'owi wydawało się, że wszystko układa się całkiem nieźle. Gdy jego wybranka oznajmiła, że jest w ciąży, automatycznie stał się najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. Ludzie w tym momencie wygrywali miliony na loteriach, dostawali awanse i podwyżki w pracy, pokonywali choroby, ale to na jego twarzy widniał najszerszy i najszczerszy uśmiech. Uśmiech, który od razu przerodził się w krzywy grymas, szok, ba! przerażenie, a słowa z ust kobiety mieszały się w niezrozumiałą plątaninę wyrazów. Czy to możliwe, by dziecko miało innego ojca? Przecież żona należała tylko i wyłącznie do Mike'a, była j e g o.
Wkrótce skończyło się rzucanie talerzami, a nastąpiły ciche dni, które z czasem przerodziły się w tygodnie. Ich związek przestawał mieć jakikolwiek sens. Po paru miesiącach nie byli już małżeństwem, a rozwód okazał się tylko formalnością bez żadnych łez ani żalu. Amelie zamieszkała w domu swojego kochanka.
Styczniowy wieczór trzydzieści lat temu. Wyjątkowa noc. Czemu? Dla niektórych był to po prostu Sylwester, tańczenie w eleganckiej sukni pośrodku wielkiej sali, podziwianie fajerwerków z balkonu. Czym zatem była ta noc dla Amelie i jej partnera? Pierwszymi skurczami, pędzeniem taksówką do szpitala, krzykiem, zaciskaniem zębów, aż w końcu pierwszym płaczem małego chłopczyka, którego pokochali od pierwszego wejrzenia.
Jason, bo takie otrzymał imię po dziadku, dorastał jak każdy normalny chłopiec. Kochająca się rodzina, mały domek na obrzeżach wielkiego Sydney, koledzy z sąsiedztwa, z którymi odkrywał świat. Jednak życie każdego uczy, że zawsze są jakieś ale, po prostu nie może być zbyt kolorowo. Tym razem też nie było. Chociaż początkowo rodzina była wręcz idealna, to w końcu rozpoczął się koszmar. Jack stracił pracę, a całą swoją wściekłość wyładowywał na dziesięcioletnim ciałku Jasona. Jednorazowe pobicie przerodziło się w codzienność. Catalan czekał na ciosy jak inne dzieci czekają na kolację lub ulubione zabawki, tyle że na jego twarzy można było dostrzec jedynie zmęczenie. Nie miał wystarczającej siły, bo sprzeciwić się ojcu, chociaż bardzo o tym marzył. Codziennie, już jako nastolatek, obmyślał mord. Nie doszło do jego realizacji, bo w końcu sprzeciwiła się mama, która do tej pory udawała, że nic nie widzi. Pewnego dnia trzasnęła mu drzwiami przed nosem i te nigdy więcej nie otworzyły się przed Jack'em.
Jason został sam z mamą, ale i jej nie było dane długo egzystować przy jego boku. Pewnej nocy jechali we dwójkę z rodzinnego zjazdu, który był tradycją. Zza zakrętu wyjechał rozpędzony samochód prowadzony przez pijanego kierowcę. Amelie nie mogła nic zrobić, doszło do czołowego zderzenia. Te kilka sekund było przełomowymi sekundami w życiu młodego Catalana. Stał nad samochodem z cieknącą krwią z rozciętego czoła i przeszywającym bólem w klatce piersiowej, jednak to nie było ważne. Tkwił w miejscu i nie mógł nic zrobić prócz wezwania pogotowia. Pieprzona bezsilność pierwszy raz tak bardzo przeszkodziła mu w życiu. Nie był w stanie uratować swojej mamy. Ze łzami w oczach obserwował jak umiera, a potem odciągnęli go ratownicy. Było już za późno.
Wtedy obiecał sobie, że nigdy więcej nie dopuści do takiej sytuacji. Został sam z rodzinnymi zjazdami co roku. Nie miał już nikogo. Rozpoczął studia na kierunku ratownictwa medycznego. Wiedział, że nigdy więcej nie pozwoli sobie na bezsilność. Czuł się w obowiązku, ot co. Gdzieś w międzyczasie poznał mężczyznę swojego życia. Do tej pory nie miał czasu na związki i nawet nie dostrzegł, że podobają mu się nie tylko dziewczyny, ale również chłopcy. Dwudziestoletni wówczas Jason zakochał się po uszy we Franku. Był dla niego wszystkim, jakkolwiek banalnie to nie zabrzmiało. Chociaż żadnej ciotce nigdy go nie przedstawił, to nie wstydził się swojej orientacji. Krzywy wzrok ludzi traktował jako prostactwo. Po trzech latach burzliwego związku stali się związkiem partnerskim.
Chociaż żyli w krainie opalonych i idealnie wyrzeźbionych surferów, od których roiło się na każdej plaży, to Jason żył w przekonaniu, że wszystko jest tak, jak być powinno. Nigdy nie dopuściłby się zdrady, bo nie sądził, by jego wybranek mógł posunąć się do takiego czynu. Było zbyt pięknie, by ktokolwiek chciał to zepsuć. Niestety życie po raz kolejny udowodniło, że jest kurwą. Pewnego słonecznego (a jakże) dnia, po siedmiu latach małżeństwa, zobaczył ich razem; Franka i jakiegoś nieznanego blondyna, dla jasności. Sprawę postawił jasno - to koniec. Od razu rzucił mu papiery rozwodowe na nowy stół zrobiony przez męża. Tak, jak do tej pory momentami wiało monotonią, tak teraz zaczęło się dziać. Nie uwierzycie, ale Jason oddałby wszystko za tamtą rutynę.
W końcu doszli do jakiegoś pseudo-porozumienia i postanowili wyjechać do LA, by tam ratować związek. Tym sposobem znalazł się w samolocie, który miał zabrać ich do lepszego świata z wielkimi szansami.
Informacje zdrowotne: CZY ZGADZASZ SIĘ NA:
1. silne urazy [np. złamania, głębokie rany] {tak}
2. lekkie urazy [np. zwichnięcia, skręcenia] {tak}
3. otępienie jednego ze zmysłów {tak}
4. tymczasowa utrata jednego ze zmysłów {tak}
5. trwała utrata jednego ze zmysłów {nie}
6. utrata jakiejś części ciała {tak}
7. wpływ na psychikę (np. amnezje, omamy) {tak}
8. choroby [różnego typu] {tak}
Dodatkowe informacje:
♦ Ogląda sporo filmów - nie tylko tych ambitnych, ale i debilnych komedii na odmóżdżenie.
♦ Ratownikiem medycznym postanowił zostać po traumatycznych wydarzeniach związanych ze śmiercią matki podczas wypadku samochodowego, w którym zresztą sam uczestniczył.
♦ Na początku odwracał wzrok, widząc porozrywane ciała podczas kolejnych wezwań karetki, ale z czasem stało się to względnie normalne.
♦ Chociaż to babskie, to cholernie boi się wind. Ma wrażenie, że zaraz spadnie albo zatrzyma się w połowie jazdy bez dopływu powietrza.
♦ Nałogowo pali papierosy.
♦ Nie lubi kawy, po prostu.
♦ Nie przeklina dużo, ale jeżeli już zacznie, np. podczas kłótni, to staje się w tym mistrzem.
♦ Zawsze chodzi z parudniowym zarostem.
♦ Nie śledzi nowinek technicznych, nie ma facebooka i prawdopodobnie nie wie, jaki jest najnowszy model iPhone'a.
♦ Często odwiedza strzelnicę, ot, dla rozrywki.
♦ Jest biseksualny.  
♦ W jego szafie nie znajdziesz wielu kolorów, bo stawia bardziej na czerń czy szarości.

Arctic Monkeys - Why'd you only call me when you're high?

Na wszelki wypadek napiszę też tutaj, że skończyłam

Cytat :

jest bardziej gejem, niż hetero

Tutaj bez przecinka :*

A całokształt jest super, postać nie przerysowana ani nic z tych rzeczy, a po biografii zrobiło mi się smutno, ale takie życie. I KOCHAMKOCHAMKOCHAM za piosenkę na końcu
Dobrej zabawy na forum! :*

Cytat :

twarzyczka przepuszczona przez Photoshop'a.

bez apostrofu!

Cytat :

Chociaż bywa stanowczy, potrafi postawić na swoim i uparcie dąży do celu, to w gruncie rzeczy jest cholernie wrażliwy.

a tu masło maślane, albo stanowczość, albo stawianie na swoim wywalić xD

iiiii tak się zastanawiam nad istotnością historii o zdradzie matki, no ale to zostawmy

Wszystko poprawione
Co do istotności zdrady matki, to wydaje mi się, że jest to istotne, ale mogę wywalić, bez różnicy.

hm, nie wiem, może niech zostanie. chyba jest zbyt późno, żebym składnie myślała

dobrze, akcept nr 2 i nie mogę się doczekać do gier ze znajdowaniem ciał! :>

gdybym była potworem, przyczepiłabym się do kipiącego seksu (bo brzmi to dość reklamowo) i do czasowego ogarnięcia ich ślubu (bo wiecie, że właściwie przed prawem to jest związek partnerski, c'nie? i ewentualnie mogli się hajtnąć za granicą np. w Holandii? albo teraz lecieć na ślub do LA? ; >), ale przecież potworem nie jestem i wiem, że ślub można wziąć w wielu obrządkach, więc nie wymuszę na Was chamskiej poprawki. a poza tym chciałabym wiedzieć JAK się poznali, ale to na pewno zawrzecie w retrospekcjach.

podoba mi się karta, konkretna, bez lania wody, właściwie każde zdanie jest tutaj do czegoś potrzebne i ten ratownik medyczny - pełne ręce roboty. jestem ciekawa jak się chłopcy rozwiną na Wyspie ; > daję więc TRZECI AKCEPT i życzę miłej gry